Za pół roku, do zmodernizowanego fragmentu nabrzeża Przemysłowego, w starej części gdańskiego portu, zawinie nieduży gazowiec, przywożąc pierwszą partię gazu LPG (pochodzenia rafineryjnego). Gaz zostanie przepompowany do zbiorników, a następnie przeładowany do cystern kolejowych i samochodowych - i wywieziony w głąb kraju. W ten sposób, rozpocznie pracę Gdańsk LPG Terminal, który będzie czwartą w Polsce morską bazą przeładunkową tego typu. Podobny obiekt, w gdańskim Porcie Północnym, należy do Gaspolu, w gdyńskim porcie - do Petrolinvestu, a w Szczecinie - do Orlenu. W odróżnieniu od dotychczasowych, nowy terminal będzie ogólnodostępny, co oznacza, że z nabrzeża będą mogli korzystać wszyscy chętni, przeładowując tam także inne, niż gaz, rodzaje towarów, jak np. kruszywa. Warto przypomnieć, że nabrzeże to zostało wyremontowane przy udziale środków z Unii Europejskiej, natomiast terminal korzystać będzie ze 100 m odcinka nabrzeża, bo tej długości statki będą do niego cumować. Faktyczna budowa nowego terminalu, sąsiadującego bezpośrednio z gdańskimi "Fosforami", rozpocznie się w październiku br., od zainstalowania 3 podziemnych zbiorników, każdy o pojemności 600 m3. Równolegle powstawać będą stanowiska do jednoczesnego załadunku 4 wagonów kolejowych i 2 cystern samochodowych (terminal jest doskonale skomunikowany z zapleczem poprzez pobliskie drogi lądowe i kolejowe) oraz budynek dla służb eksploatacyjnych i zarządu. Chodzi o to, by jak najszybciej terminal rozpoczął pracę i zaczął na siebie zarabiać. Dopiero wówczas rozpocznie się realizacja II etapu inwestycji, polegająca na rozbudowie parku zbiorników, których docelowo ma powstać 26. Łączna ich pojemność wyniesie 15 600 m3. Są to wielkości, które pozwolą na magazynowanie ładunku przewiezionego przez 2 największe statki, jakich używa się do transportu LPG - gazowce o nośności od 1 tys. do 4 tys. t. Takie też statki zawijać będą do gdańskiego terminalu. Oczywiście, cała infrastruktura będzie na wskroś nowoczesna, odpowiadająca ostrym wymogom bezpieczeństwa. By umożliwić innym kontrahentom korzystanie z portowego nabrzeża, plany przewidują dostosowanie do tego celu sposobu obsługi statków. Do nabrzeża zostaną doprowadzone instalacje do przeładunku LPG, natomiast samo ramię załadunkowe będzie samojezdne i podłączane, tylko na czas wyładunku, z jednej strony do rurociągu, a z drugiej - do statkowych zbiorników. Jak reklamują się na stronach internetowych firmy dystrybucyjne, gaz płynny jest najbardziej ekologiczną formą energii, ma największą wartość opałową i spala się, nie wytwarzając trujących związków, także sadzy czy popiołu. Roczne zapotrzebowanie w naszym kraju na ten surowiec energetyczny wynosi 2,7 mln t. Jest on używany zarówno do potrzeb domowych, zwłaszcza tam, gdzie nie ma jeszcze sieci gazowych, a więc na wsi i w małych miasteczkach, jak również w przemyśle, m.in. na budowach, do ogrzewania kontenerów mieszkalnych i osuszania obiektów po wylaniu betonu, w drogownictwie - do rozgrzewania masy bitumicznej, w gastronomii, hotelarstwie czy obiektach hodowlanych. Jednym z najpoważniejszych odbiorców gazu płynnego jest branża motoryzacyjna. Pod względem stosowania autogazu, jesteśmy w europejskiej czołówce. Według Polskiej Organizacji Gazu Płynnego (POGP), w 2007 r., na stacjach LPG sprzedano 1,83 mln t tego paliwa - o 1,1% więcej niż rok wcześniej. - W br., po raz pierwszy od wielu lat, zanotowany zostanie spadek sprzedaży autogazu, o co najmniej 2-3%. POGP jest zdania, że nie zwiększy się także w br. liczba samochodów zasilanych LPG, która obecnie szacowana jest na 2,05 mln sztuk. Kurczy się również udział LPG w ogólnej sprzedaży paliw (z ok. 14% w 2006 r., do 12-13% obecnie). To wszystko ma miejsce przy niezmienionym poziomie akcyzy. Jeśli zgodnie z zapowiedziami od 2009 r. resort finansów podniesie akcyzę na autogaz o 58%, rynek zacznie spadać znacznie szybciej - wyjaśnia Andrzej Olechowski, pełnomocnik POGP. Tadeusz Zakrzewski, prezes zarządu Gdańsk LPG Terminal, ma nadzieję, że konsumpcja gazów rafineryjnych w Polsce będzie wzrastać wraz z rosnącymi cenami ropy i produktów naftowych. Morski terminal jest zdecydowanie bardziej bezpieczny w porównaniu z lądowym, a poza tym, dzięki niemu, w każdej chwili można zmienić kierunek zaopatrzenia: w przypadku perturbacji na jednym rynku, bez problemu można zakupić dostawy na innym. Gdański terminal będzie mógł przeładowywać rocznie od 150 do 200 tys. t gazu płynnego, w zależności od zapotrzebowania. Inwestycja w I etapie kosztować będzie ok. 30 mln zł, a docelowo - blisko 100 mln zł. Główne wydatki przeznaczone będą na zbiorniki, które zostaną zainstalowane pod ziemią oraz przykryte warstwami ziemi i zielonej trawy. Każdy z nich to koszt rzędu 2 mln zł, przy czym, docelowo, zamówienie gdańskiego terminalu pochłonie roczną produkcję specjalnego gatunku stali w hutach Częstochowa i Ferrum, z której będą montowane zbiorniki. Ten II etap ma zakończyć się w 2012 r., ale niewykluczone, że terminy ulegną przyspieszeniu, jeżeli okaże się, że nasz rynek wykazywać będzie większe zapotrzebowanie na gaz płynny. Gdańsk LPG Terminal jest spółką akcyjną, założoną w 2007 r., przez 2 głównych akcjonariuszy: większościowy pakiet 63% akcji ma holenderska spółka LPG Terminals Holding BV (powstała 10 lat temu, do realizacji tego rodzaju projektów w krajach Europy i Środkowego Wschodu), a 32% akcji posiada Polski Gaz Holding Sp. z o.o., z siedzibą w Warszawie, zajmujący się dystrybucją gazu płynnego w kraju. Jest on właścicielem 3 lądowych terminali: w Dorohusku, Sosnowcu i Małaszewiczach, uznawanych za najnowocześniejsze w Europie, a także dysponuje 8 stacjami do napełniania cystern i butli gazowych. 25 czerwca br. minister Skarbu Państwa wyraził zgodę na oddanie, w 30-letnią dzierżawę, portowego terenu, na którym stanie nowy terminal. Odpowiednią umowę podpisali przedstawiciele inwestora i Zarządu Morskiego Portu Gdańsk. - Nasz terminal, z jednej strony, wypełnia lukę w morskim potencjale, służącym zaopatrzeniu w gaz płynny, a z drugiej - zaktywizuje gospodarczo ten fragment gdańskiego portu, który dotychczas był najmniej eksploatowany - uważa prezes Zakrzewski.