1 lutego br. Polska zgłosiła do Komisji Europejskiej projekt ustawy o podatku tonażowym. Kilka uwag do
dokumentu zgłosił Matthias Ruete, szef Dyrekcji Generalnej ds. Energii i Transportu KE. Różne postulaty wpłynęły również ze strony polskiej, m.in. od: Związku Armatorów Polskich, Polskich Linii
Oceanicznych, Polskiego Ratownictwa Okrętowego, POL-Levantu, Polskiej Żeglugi Bałtyckiej, Polskiej Żeglugi Morskiej, Polskiej Akademii Nauk oraz Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Oficerów i Marynarzy.
Wątpliwości Brukseli
Swoje uwagi na temat projektu ustawy o podatku tonażowym KE przekazała w piśmie skierowanym do strony polskiej. Odpowiedzi na nie udzielił Urząd Ochrony Konkurencji i
Konsumentów.
Przede wszystkim Komisja zwróciła uwagę na to, że nie zatwierdza programów, które nie mają określonych ram czasowych. Czy możliwe jest zatem ponowne zgłoszenie ustawy za 10 lat? Strona
polska odpowiedziała, że skoro wymagane jest określenie ram czasowych obowiązywania każdego programu pomocowego, to rząd zobowiązuje się do ponownego zgłoszenia programu za 10 lat.
Kolejne pytanie
dotyczyło wytycznych Wspólnoty z 2004 r., odnośnie pomocy państwa dla transportu morskiego. Wprowadzają one wymóg rejestrowania nowych jednostek pod banderą wspólnotową. Stosuje się go jedynie do
ograniczonej liczby armatorów, u których jednocześnie udział tonażu pod banderami wspólnotowymi zmniejszył się od stycznia 2004 r. (udział ten nie przekracza aktualnie 60%) oraz całkowity udział jednostek
pływających pod banderami wspólnotowymi, podlegających opodatkowaniu w zainteresowanych państwach członkowskich, nie zmniejszył się w ciągu ostatnich 3 lat. Wątpliwości KE dotyczyły sposobu, w jaki wymóg
ten został uwzględniony w polskim podatku tonażowym.
Strona polska wyjaśniła, że formułując zasadę dotyczącą możliwości stosowania systemu podatku tonażowego wyłącznie w odniesieniu do statków o
polskiej przynależności, lub czasowej przynależności, kierowała się zasadą wspólnotową dla transportu morskiego, czyli zapisem, że "programy ulg podatkowych wymagają powiązania z banderą jednego z
krajów członkowskich". Projekt polskiej ustawy przewiduje konieczność powiązania statku z państwem bandery i przedsiębiorstwa. W żaden sposób nie obejmuje statków pływających pod banderą innych państw.
KE chciała również wyjaśnić, czy zgłoszony program przewiduje kary dla starszych statków. Jak dotąd, Komisja nie zgodziła się na jakąkolwiek dyskryminację, ze względu na wiek jednostek objętych
podatkiem tonażowym i ostatecznie zakazała uprzywilejowanego traktowania nowych statków. Chodziło o wyjaśnienie, czy władze Polski utrzymują współczynnik wieku dla statków, co wiąże się ze wzrostem opłat.
Dotyczy to statków, których wiek przekroczył 30 lat (20 lat w przypadku jednostek pasażerskich).
Okazało się, że polski projekt przewiduje wyższe opłaty z tytułu podatku tonażowego dla statków
handlowych, które przekroczyły odpowiedni wiek. Ma to, zdaniem strony polskiej, zapewnić najwyższy standard bezpieczeństwa żeglugi i zachęcić armatorów do odnowy tonażu. Ponieważ, zdaniem KE, wprowadzenie
wyższych opłat dla tych statków jest przejawem dyskryminacji, władze polskie zrezygnują z zastosowania współczynnika wieku i wprowadzą jednakowy algorytm wyliczania wysokości podatku tonażowego, bez
względu na wiek statku.
Wątpliwości wzbudził także art. 16 projektu ustawy, w którym stwierdzono, że armator przejmujący inne przedsiębiorstwo opodatkowane podatkiem tonażowym, mógłby wybrać
podatek od tonażu na pozostały okres opodatkowania. Czy nie powinno to być obowiązkiem nałożonym na armatora przejmującego inne przedsiębiorstwo? - pytała KE
Wyjaśniono, że z przepisów art. 16 wynika,
iż nowy armator, powstały w wyniku połączenia firmy opodatkowanej podatkiem tonażowym z firmą nie płacącą takiego podatku, będzie objęty podatkiem tonażowym. Z kolei armator powstały w wyniku połączenia
firm płacących podatek tonażowy, ma możliwość wyboru jedynie okresu opodatkowania podatkiem tonażowym. Może to być okres opodatkowania armatora, który wcześniej złożył oświadczenie, albo okres
opodatkowania armatora przejmującego.
Kolejną, niejasną sprawą okazał się art. 9 ustawy, określający sposób funkcjonowania w praktyce środków wyodrębnionych. W szczególności, chodziło o przepisy
dotyczące zasady niezależności wyboru dla transakcji w ramach środków wyodrębnionych i pozostałych środków oraz o przepisy dotyczące podziału dochodów i wydatków między działalności kwalifikujące się i
niekwalifikujące się, a także o przepisy dotyczące wysokiej kapitalizacji.
W odpowiedzi, strona polska napisała, że przepisy art. 9 projektu ustawy nakładają obowiązek wyodrębnienia przychodów
podlegających opodatkowaniu podatkiem tonażowym od przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na podstawie innych ustaw. Ponadto, armatorzy objęci przepisani ustawy o rachunkowości są
zobowiązani do prowadzenia ewidencji księgowej w sposób zapewniający wyodrębnienie aktywów i pasywów oraz przychodów i związanych z nimi kosztów dla działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem
tonażowym oraz dla pozostałej działalności. W związku z tym, możliwa jest ich kontrola przez odpowiednie władze skarbowe.
Warto także podkreślić, że KE zezwala na stosowanie podatku tonażowego dla
statków pasażerskich, dopiero po otrzymaniu wyczerpującego wykazu działalności prowadzonej na ich pokładzie i pod warunkiem, że działalność ta może zostać objęta podatkiem tonażowym.
Zalew
poprawek
Spośród wielu zastrzeżeń do projektu ustawy o podatku tonażowym, jakie zgłosili armatorzy krajowi, jedynie dwie firmy zwróciły uwagę na to, co było niejasne również i dla KE. Zdaniem POL-
Euro Linie Żeglugowe, art. 9 ustawy wymaga doprecyzowanie sposobu prowadzenia ewidencji, rozliczania środków trwałych oraz wartości niematerialnych, które będą wykorzystywane do działalności objętej
podatkiem tonażowym, jak i działalności podlegającej podatkowi dochodowemu od osób prawnych. Z kolei PRO postulowało wykreślenia zapisu dotyczącego wieku statków. W uzasadnieniu napisano, że "nie ma
żadnych powodów, aby dyskryminować statki, które osiągnęły jakiś wiek", czyli dokładnie to, czego domaga się KE.
W ocenie Związku Armatorów Polskich, poprawek wymagają prawie wszystkie artykuły
projektu ustawy. Dotyczy to np. art. 2 pkt 7, w którym definicja armatora powinna zostać rozszerzona o oddział armatora zagranicznego, prowadzącego w Polsce działalność żeglugową, czynp. art. 2 pkt 9,
gdzie należy wykreślić po "statkiem" słowo "morskim", natomiast definicję "statku" przenieść z art. 2 pkt. 9 do innego miejsca, poprzedzającego definicję "armatora", co zawarte jest w art.
2 pkt 7. ZAP proponuje również zmianę całych punktów ustawy.
Trudno jest zanalizować oddzielnie każdą poprawkę, ponieważ należałoby opublikować wszystkie artykuły ustawy i proponowane do nich
uwagi. Ta nagła liczba zgłoszonych poprawek jest o tyle niezrozumiała, że projekt ustawy był już raz konsultowany ze środowiskiem, które chyba "przespało" sprawę, skoro na ponowne zaproszenie do
konsultacji, nadesłało aż 1 6 poprawek. Zapomniano o tym, że każda zmiana merytoryczna wymaga notyfikacji Brukseli, co może przedłużyć całą procedurę. Jednak, jak zapewnił Rafał Wiechecki, minister
gospodarki morskiej, prace nad ustawą nie rozpoczną się od nowa, ponieważ nie wszystkie zgłoszone poprawki zostaną przyjęte. Dokumenty zostały już przesłane do Tadeusza Jarmuziewicza, przewodniczącego
sejmowej podkomisji ds. rządowego projektu ustawy o podatku tonażowym. Zdaniem ministra Wiecheckiego, prace, łącznie z ponownym rozpatrzeniem projektu przez KE, przebiegną na tyle sprawnie, że ustawa
zostanie przyjęta przez Sejm pod koniec br.
Wydrukuj artykuł
