Po szczegółowym zbadaniu sprawy Komisja Europejska stwierdziła, że pożyczka w kwocie 150 mln PLN (ok. 37,5 mln euro), przyznana stoczni Crist przez należącą do państwa Agencję Rozwoju Przemysłu (ARP), była zgodna z unijnym przepisami w dziedzinie pomocy państwa. Komisja uznała, że pożyczkę przyznano na warunkach rynkowych i dlatego spółka Crist nie uzyskała nieuzasadnionej korzyści ekonomicznej. Pożyczka nie stanowi zatem pomocy państwa w rozumieniu unijnych przepisów w dziedzinie pomocy państwa.
W styczniu 2012 r. Komisja wszczęła z własnej inicjatywy postępowanie w sprawie pożyczek ARP dla spółek Nauta i Crist na nabycie składników majątku stoczni Gdynia (zob. IP/12/41). Postępowanie w sprawie pożyczki dla spółki Nauta jest jeszcze w toku.
Na podstawie informacji przekazanych przez władze polskie Komisja skoncentrowała się w swojej analizie na następujących kwestiach: (i) oprocentowaniu pożyczki, (ii) zabezpieczeniu dostarczonym przez spółkę Crist, (iii) informacjach o działalności spółki Crist, jakimi dysponowała APR przed przyznaniem pożyczki. Komisja w trakcie postępowania ustaliła w szczególności, że podejmując decyzję o przyznaniu pożyczki spółce Crist, ARP dysponowała takimi informacjami, że gdyby na jej miejscu znalazł się inwestor prywatny, podjąłby on taką samą decyzję. Komisja stwierdziła ponadto, że oprocentowanie pożyczki odpowiadało stopie rynkowej i że zabezpieczenie dobrze pokrywało ryzyko kredytowe. Komisja uznała w związku z tym, że pożyczka ARP nie przyniosła spółce Crist nieuzasadnionej korzyści ekonomicznej i nie wywołała żadnych zakłóceń konkurencji. Zatem pożyczka nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 107 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
Kontekst Interwencje władz publicznych w spółkach prowadzących działalność gospodarczą nie wiążą się z pomocą państwa, jeżeli następują na warunkach, jakie zaakceptowałby prywatny podmiot działający na warunkach rynkowych (jest to tzw. test prywatnego inwestora). Gdy Komisja ma wątpliwości co do tego, czy warunki tego testu są spełnione, ma obowiązek wszcząć szczegółowe postępowanie. Jeżeli uzna, że dany środek spełnia wymogi testu, wydaje decyzję, w której stwierdza, że dany środek nie stanowi pomocy państwa. Jeżeli natomiast warunki testu nie są spełnione, stwierdza, że środek zawiera element pomocy państwa. Następnie Komisja sprawdza, czy pomoc można uznać za zgodną z unijnymi przepisami w dziedzinie pomocy państwa, na przykład dlatego, że służy realizacji celu leżącego we wspólnym interesie (takiego jak np. rozwój regionalny, ochrona środowiska czy wspieranie badań i rozwoju). Pomoc taka nie może jednak wywoływać nadmiernych zakłóceń konkurencji na rynku wewnętrznym. Jawna wersja decyzji zostanie udostępniona pod numerem sprawy SA.33114 w Rejestrze pomocy państwa na stronie Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji po wyjaśnieniu kwestii poufności. Wykaz nowych decyzji dotyczących pomocy państwa opublikowanych w internecie i Dzienniku Urzędowym zamieszczany jest w biuletynie State Aid Weekly e-News.
Wydrukuj artykuł