Pak płynny i smoła nie stanowią podstawy przeładunków w portach w Szczecinie i Świnoujściu. Jednakże terminale do ich obsługi są istotnym elementem portowej rzeczywistości. Tym bardziej, że niektóre z nich są jedynymi, w których firmy zajmujące się produkcją paku przeładowują swoje towary. W Szczecinie funkcjonują trzy terminale: Industrial Quimica del Nalon Polonia, VFT Poland i Koppers, W Świnoujściu swoje miejsce znalazł natomiast terminal czeskiej firmy Deza. Industrial Quimica del Nalon Polonia działa od 1998 r. i jest spółką-córką hiszpańskiej firmy Industrial Quimica del Nalon, będącej jedną z najważniejszych firm w z branży smoły koksowniczej. Duże zakupy tego surowca, w granicach 80-100 tys. t rocznie, oraz specyfika transportu smoły wagonami, szczególnie zimą (a co za tym idzie, konieczność jej rozmrażania tuż przed załadunkiem na statek) oraz podpisanie długoletnich umów z polskimi koksowniami, spowodowały, że szefostwo firmy powzięło decyzję o wybudowaniu w Polsce stacji do podgrzewania wagonów. Koncepcja ta rozwinęła się następnie w plan stworzenia terminalu dedykowanego do przeładunków smoły. Terminal ma zdolność obsługi 16 wagonów kolejowych jednocześnie, w relacji na statek lub zbiornik o pojemności 3,2 tys. t. W planach firmy jest budowa drugiego, identycznego zbiornika, pod który jest już przygotowane miejsce w specjalnej tacy przeciwrozlewowej. Jednakże decyzja o powiększeniu terminalu zależy wyłącznie od wielkości zakupów smoły dokonywanej przez spółkę-matkę. Obecnie przeładunki wahają się w granicach 60-80 tys. t rocznie, choć zdolność przeładunkowa terminalu wynosi co najmniej 100 tys. t. Obsługiwane są w nim również transporty z Węgier i Słowacji. Operatorem dwóch statków kursujących do terminalu jest, po połowie: Industrial Quimica del Nalon i Naviera Alvargonzalez. Poza Quimicą, działają także dwa mniejsze terminale: Koppers, obsługujący ładunki smoły i VFT Poland, zajmujący się przeładunkiem paku elektrodowego. Pierwszy dysponuje dwoma zbiornikami o łącznej pojemności 700 t, natomiast drugi - dwoma zbiornikami o pojemności 3 tys. t każdy. W obu przypadkach, roczne przeładunki wahają się między 30 a 40 tys. t. Zdaniem działu marketingu spółki Bulk Cargo Port Szczecin, bardzo dobrze sprawdza się współpraca z firmami Industrial Quimica del Nalon Polonia i Koppers. Przede wszystkim pod względem organizacji pracy, stabilnych i przewidywalnych obrotów. Martwić mogą jedynie małe obroty Koppers. Terminal do przeładunku paku płynnego powstał także w porcie w Świnoujściu. Inwestorem była czeska spółka Deza. Jest to terminal fabryczny, obsługujący wyłącznie produkt pochodzący z fabryki firmy na Śląsku Cieszyńskim. Co więcej, jest to jedyny morski terminal Dezy. Technologia w nim zastosowana pozwala na składowanie i przeładunek każdego rodzaju paku. Na początku powstał jeden zbiornik o pojemności ok. 3,5 tys. m3. W 2003 r., podczas rozbudowy terminalu, powstały dwa nowe zbiorniki, a zdolności składowe wzrosły do ok. 7 tys. m3. Dzięki temu, terminal stał się bardziej uniwersalny. W tym samym czasie może zaoferować do załadunku trzy produkty o różnych właściwościach. Przeładunki utrzymują się na stałym poziomie - ponad 30 tys. t rocznie. Pak ze świnoujskiego terminalu trafia do Norwegii, natomiast do terminalu przywożą go wprost z Czech 25 t cysterny samochodowe.